91.
caber
(castellà)
Font
Diccionari castellà-català d'Enciclopèdia Catalana (4a edició)
ploure. 8 caber en alguien [ser capaz de] ésser capaç de. No cabe en él hacerlo, no és capaç de fer-ho. 9 cabe todo en él fam és capaç de tot. 10 en (o dentro de) lo que cabe en la mesura del possible. 11 no cabe más (o que no cabe más) que no pot ser-ho més. Es grande que no cabe más, és gran que no pot [...]
|
92.
manera
Font
Diccionari català-castellà d'Enciclopèdia Catalana (4a edició)
f 1 manera, forma, modo m. Quina manera de ploure!, ¡qué manera de llover! Té una manera d'ésser estranya, tiene una manera de ser extraña. 2 pl [comportament correcte] maneras, modos m, modales m, formas. No saluda mai ningú: té molt males maneres, no saluda nunca a nadie: tiene muy malas maneras [...]
|
93.
bot
Font
Diccionari català-castellà d'Enciclopèdia Catalana (4a edició)
ploure a bots i barrals llover a cántaros (o a mares, o a jarros). 19 rebentar el bot fig [esclatar] estallar, reventar. 20 tenir el bot ple fig estar hasta las narices (o hasta los pelos, o hasta la punta de los pelos, o hasta la coronilla). 21 xutar al bot esport chutar a bote pronto. [...]
|
94.
posar
Font
Diccionari català-castellà d'Enciclopèdia Catalana (4a edició)
a treballar, ponerse a trabajar. Ja es posa a ploure, ya empieza (o se pone) a llover. Posar-se a caminar, echar a andar. 27 fer posar poner. Fer posar nerviós, poner nervioso. 28 posar-s'hi [començar a treballar] ponerse manos a la obra, ponerse a ello. 29 poseu-vos-hi bé póngase cómodo. 30 tot és [...]
|
95.
desgràcia
Font
Diccionari de sinònims Franquesa d'Enciclopèdia Catalana (2a edició)
3 Pèrdua de la gràcia o el favor d'algú. desfavor. Un favorit caigut en desfavor. 4 Tenir desgràcia: Tenir pega. Estar de pega. Ploure sobre mullat, sofrir contratemps continuats. Tenir mala estrella. Néixer en mala estrella. Ésser malaurat. Manuel Franquesa i Enciclopèdia Catalana [...]
|
96.
volver
(castellà)
Font
Diccionari castellà-català d'Enciclopèdia Catalana (4a edició)
deia. 15 volver a [con infinitivo] tornar a. Volvió a llover, va tornar a ploure. 16 volver a la carga (o al ataque) tornar a la càrrega. 17 volver atrás [retroceder] tornar-se'n, fer marxa enrere. 18 volver de vacío fig i fam tornar-se'n amb les mans buides (o netes). 19 volver en sí [recobrar el [...]
|
97.
tot 2
Font
Diccionari català-castellà d'Enciclopèdia Catalana (4a edició)
recto (o todo derecho). 18 tot d'una de repente. 19 tot just [només] apenas, solo. Seran tot just quatre dies, serán apenas cuatro días. 20 tot just apenas. Tot just havíem sortit, es va posar a ploure, apenas habíamos salido, se puso a llover. 21 tot just [tan bon punt] así que, enseguida que, tan [...]
|
98.
parar
(castellà)
Font
Diccionari castellà-català d'Enciclopèdia Catalana (4a edició)
casa. 14 no parar en bien acabar malament. 15 no parar hasta no parar fins a. No parará hasta conseguirlo, no pararà fins a aconseguir-ho. 16 no poder parar no poder parar. 17 parar de parar de. No para de llover, no para de ploure. 18 parar en parar. Tú pararás en ladrón, tu pararàs lladre. 19 parar [...]
v intr 1 [detenerse] parar, aturar-se pron. El tren no para en esta estación, el tren no para en aquesta estació. 2 parar, cessar. A ver si paras de hablar, a veure si pares de xerrar. 3 [no trabajar] fer vaga. 4 parar. La escalera va a parar a la azotea, l'escala va a parar al terrat. 5 acabar. Todo el nublado paró en cuatro gotas, tota la nuvolada va acabar en quatre gotes. 6 [alojarse] parar. 7 fig adonar-se pron, parar esment. No paró en esto, no va adonar-se d'això. 8 ¡dónde va a parar! fam on s'és vist! 9 ¿dónde (o a dónde) vamos a parar? on arribarem? 10 ir a parar a anar a parar a. La pelota fue a parar a la calle, la pilota va anar a parar al carrer. 11 ir a parar a anar a raure a, arribar a, anar a parar a. No podía haber ido a parar a mejores manos, no podia haver anat a raure a millors mans. 12 no parar no parar. 13 no parar en no ésser mai a. No para nunca en casa, no és mai a casa. 14 no parar en bien acabar malament. 15 no parar hasta no parar fins a. No parará hasta conseguirlo, no pararà fins a aconseguir-ho. 16 no poder parar no poder parar. 17 parar de parar de. No para de llover, no para de ploure. 18 parar en parar. Tú pararás en ladrón, tu pararàs lladre. 19 parar mal (o en mal) acabar (o parar) malament. 20 sin parar sense parar. 21 venir a parar anar a parar a. 22 venir (o ir) a parar en reduir-se a, quedar en. v tr 23 [preparar] parar. Parar una ratonera, parar una ratera. 24 [detener] parar, aturar. No podía parar el caballo, no podia parar el cavall. 25 [evitar] parar. Paré el golpe con el bastón, vaig parar el cop amb el bastó. 26 [esgrima] parar. v pron 27 parar-se, aturar-se. Este reloj se para muy a menudo, aquest rellotge es para molt sovint. 28 amer posar-se dret. El niño tiene solo nueve meses y ya se para, el nen només té nou mesos i ja es posa dret. 29 pararse a pensar (o a reflexionar) pensar-s'hi, mirar-s'hi bé. |
99.
punt
Font
Diccionari català-castellà d'Enciclopèdia Catalana (4a edició)
. 67 punt i a cap (o a part) punto y aparte. 68 punt i coma punto y coma. 69 punt mort punto muerto. 70 punts suspensius puntos suspensivos. 71 punt volat [en una l·l] punto de geminación. 72 tan bon punt tan pronto como, nada más, no bien. Tan bon punt sortí, es posà a ploure, tan pronto como salió (o [...]
|
100.
dejar
(castellà)
Font
Diccionari castellà-català d'Enciclopèdia Catalana (4a edició)
mujer y los hijos, per ella ha deixat la dona i els fills. 4 deixar, cessar. Esto ha dejado de tener interés, això ha deixat de tenir interès. Dejó de estudiar, va deixar d'estudiar. 5 parar. Ha dejado de llover, ha parat de ploure. 6 donar, produir. Sus negocios le han dejado grandes beneficios, els [...]
|