Optimot. Consultes lingüístiques - Llengua catalana

espavilar

v tr
1 [un llum] despabilar, espabilar, despavesar.
2 [avivar l'enginy] despabilar, espabilar, avispar, avivar, despertar. Fer-lo anar a ciutat potser l'espavilarà, mandarlo a la ciudad quizá lo espabile.

v pron
3 despabilarse, espabilarse, avisparse, avivarse.
4 [afanyar-se] despabilarse, darse prisa, apresurarse. Espavila't!, ¡espabílate! (o ¡date prisa!, o ¡apresúrate!)
5 arreglárselas, ingeniárselas. Ja m'espavilaré, ya me las arreglaré.
6 que s'espavili! (o ja s'espavilarà!) ¡allá se las arregle!, ¡que se espabile!
Enciclopèdia Catalana
Abreviacions