Optimot. Consultes lingüístiques - Llengua catalana

conciliar2

v tr
1 [poner de acuerdo] conciliar, concertar.
2 [hacer compatibles] conciliar. Conciliar dos textos, conciliar dos texts.
3 [granjearse, atraerse] conciliar. Su conducta le ha conciliado el respeto de todos, la seva conducta li ha conciliat el respecte de tothom.
4 [el sueño] agafar.

v pron
5 conciliar-se.
6 [reconciliarse] reconciliar-se, amistar-se.
7 [granjearse, atraerse] conciliar-se. Con su carácter se concilia la simpatía de todos, amb el seu caràcter es concilia la simpatia de tothom.
Enciclopèdia Catalana
Abreviacions