Optimot. Consultes lingüístiques - Llengua catalana

bastar

v intr
1 bastar, ésser suficient, haver-n'hi prou. Una pizca de sal basta para dar sabor, una mica de sal és suficient (o n'hi ha prou amb una mica de sal) per a donar gust.
2 ¡basta! prou!, pleguem!, ja n'hi ha prou!
3 ¡basta con eso! ja n'hi ha prou, d'això!
4 basta con que n'hi ha prou que.
5 basta de ja n'hi ha prou de, prou. Basta de bromas, ja n'hi ha prou de bromes.
6 bastar con haver-n'hi prou amb. Basta con oírlo una vez, n'hi ha prou amb sentir-ho una vegada.
7 basta y sobra n'hi ha prou i de sobres.
8 hasta decir basta fins que digui prou.
9 me basta con tu (o su) palabra en tinc prou amb la teva (o vostra) paraula.
10 me basta y me sobra en tinc prou i de sobres, en tinc més que suficient, en tinc més del que em calia.

v pron
11 bastar-se.
Enciclopèdia Catalana
Abreviacions