Resultats de la cerca bàsica: 5

Diccionari de la llengua catalana
1. expiar
Font Diccionari de la llengua catalana de l'Institut d'Estudis Catalans (2a edició)
Esborrar (una culpa) mitjançant un sacrifici personal o una cerimònia religiosa específica. Algú, reparar (un crim, una falta) per la pena que sofreix, que li ha estat imposada. Si és culpable l'enviaran a la garjola i expiarà els seus crims. [...]
2. expiació
Font Diccionari de la llengua catalana de l'Institut d'Estudis Catalans (2a edició)
Acció d'expiar; l'efecte. Mitjà amb què hom expia una culpa o un crim. [...]
3. punir
Font Diccionari de la llengua catalana de l'Institut d'Estudis Catalans (2a edició)
Imposar una pena (a algú) per fer-li expiar una falta. Punir un criminal. Fer expiar (una falta). Punir un delicte. [...]
4. expiatori -òria
Font Diccionari de la llengua catalana de l'Institut d'Estudis Catalans (2a edició)
Que serveix per a expiar. Un sacrifici expiatori. [...]
5. culpa
Font Diccionari de la llengua catalana de l'Institut d'Estudis Catalans (2a edició)
Falta més o menys greu comesa voluntàriament. Purgar, expiar, plorar, algú, les seves culpes. Cometre una culpa. Confessar una culpa. donar a algú la culpa d'alguna cosa Atribuir-li d'haver-ne estat causa. ésser d'algú la culpa d'alguna cosa Ésser-ne, aquesta [...]