FontDiccionari de la llengua catalana de l'Institut d'Estudis Catalans (2a edició)
Oposat a l'estricta aplicació d'una norma de creença o d'opinió, especialment en matèries religioses. Relatiu o pertanyent al latitudinarisme. Seguidor del latitudinarisme. [...]
FontDiccionari de la llengua catalana de l'Institut d'Estudis Catalans (2a edició)
Tipus, model, norma. Adoptar uns estàndards internacionals. Nivell mitjà, qualitat mitjana. Estàndard de vida. [inv.] Que s'ajusta a un tipus, model, norma, determinat. Fitxa estàndard. Un diari en format estàndard. Varietat lingüística que, per un [...]
FontDiccionari de la llengua catalana de l'Institut d'Estudis Catalans (2a edició)
Norma dictada per un comú d'Andorra. Conjunt de regles o disposicions estatuïdes per al funcionament i la bona marxa d'una institució, una comunitat, etc. [...]
FontDiccionari de la llengua catalana de l'Institut d'Estudis Catalans (2a edició)
No normal, contrari a una norma. Formació anormal d'un mot. Creixença anormal d'un òrgan. Densitat anormal d'un vapor. Que pateix de qualsevol síndrome psicopatològica. [...]
FontDiccionari de la llengua catalana de l'Institut d'Estudis Catalans (2a edició)
Sistema polític en què la forma de govern és regulada per una constitució. Doctrina que propugna l'adopció d'una constitució com a norma suprema d'un estat. [...]
FontDiccionari de la llengua catalana de l'Institut d'Estudis Catalans (2a edició)
Fer normal, reduir a una norma. Establir, adoptar i aplicar normes (en la producció industrial o en un altre àmbit). Sotmetre (un acer) al tractament de normalització. [...]