21.
llepafils
Font
Diccionari de sinònims Franquesa d'Enciclopèdia Catalana (2a edició)
1 esquiterell. És un fadrí molt esquiterell: no li agrada cap de les noies del poble. escrupolós(->) delicat difícil estugós, que fa fàstics de tot. llamenc triat, molt mirat en el menjar. llefeco llefuc 2 Ésser llepafils: Escafinyejar. Fer fàstics de tot [...]
|
22.
mozo
(castellà)
Font
Diccionari castellà-català d'Enciclopèdia Catalana (4a edició)
-za adj 1 [joven] jovençà -ana, jove. m i f 2 bordegàs -assa, bergant -a, al·lot -a, xicot -a. 3 [soltero] fadrí -ina, solter -a. m 4 [camarero] cambrer. 5 [criado] mosso, criat. 6 [de estación] mosso, camàlic. 7 [soldado] mosso. 8 [percha] penja-robes. 9 mozo de caballos (o de cuadra) mosso de [...]
|
23.
orella
Font
Diccionari català-castellà d'Enciclopèdia Catalana (4a edició)
género "pleuroto"]. 10 a cau d'orella al oído. 11 anar calent d'orelles fig i fam [estar embriac] estar borracho. 12 arribar una cosa a orelles d'algú llegar una cosa a oídos (o a conocimiento) de alguien. 13 clavar una fregada d'orelles fig [renyar] calentar las orejas, echar un rapapolvo, dar para el [...]
|
24.
jove
Font
Diccionari de sinònims Franquesa d'Enciclopèdia Catalana (2a edició)
primera volada no haver sortit encara de l'ou (o de la closca) tenir encara l'ou al cul(Comparació treta dels pollets quan acaben de néixer.) 2 m. i f. (Persona jove) jovencello jovençà fadrí pipioli(m.), jovenet de la primera volada, inexpert. xitxarel·lo(m.), íd. minyó xicot bordegàs berganto [...]
|
25.
vell
Font
Diccionari de sinònims Franquesa d'Enciclopèdia Catalana (2a edició)
1 adj. (Dit d'una persona) vellós, que comença a ésser vell. ancià gueto provecte, avançat en edat (o en experiència) madur, que ja no és jove, sense que sigui molt vell. gran(euf. i fam.). És jove, aquest home? —No, ja és gran. caduc. Un vell caduc, decrèpit, que ja fa catúfols [...]
|
26.
obrar
Font
Diccionari de sinònims Franquesa d'Enciclopèdia Catalana (2a edició)
dona feta. jovenejaro fadrinejar, obrar com un jove o fadrí. masclejar, obrar, una dona, com un home. noiejar, fer coses pròpies d'un noi o d'una noia. criaturejaro al·lotejar, obrar com una criatura. fer tronar i ploure, obrar esbojarradament. fer-ho anar tot en renou, íd. fer-ne de totes, íd [...]
1 fer. Fer el bé. Si fas així, acabaràs malament. procedir. Procedir amb mètode. Ell no procedeix correctament. comportar-se captenir-se conduir-se produir-se, obrar en públic de tal o tal manera. portar-se (bé, malament, noblement, etc.) fer la farina blana, portar-se bé forçosament. regir-se. Com ens hem de regir, en aquest cas? fer bondat o fer bonda, obrar bé; es diu esp. dels infants. filar (fig.), portar-se bé. viure. Viure com un bon cristià. complir, obrar bé. precipitar-se, obrar precipitadament. descordar-se, obrar sense la deguda contenció. descompassar-se, íd. descompondre's, obrar sense la serenitat o la circumspecció degudes. anar pel camí dret, obrar bé. Ant. Anar fora de camí. tirar al dret (o pel dret), obrar sense consideracions de cap mena. cançonejar, obrar amb indolència, adduint excuses. tifejar, obrar com un tifa. trapellejar, obrar com un trapella. murriejar, obrar com un murri. bergantejar, obrar com un bergant. rufianejar o alcavotejar taülejar, obrar com un taül (mal subjecte) bestiejar ruquejar doctorejar, fer el savi. pagesejar, fer el pagès. ximplejar, obrar com un ximple, fer el ximple. morralejar, obrar com un morral, fer grolleries. beneitejar extravagar, fer coses extravagants. pedantejar, obrar amb pedanteria. fatxendejar pobrejar o pobretejar, fer el pobre, obrar com un pobre, sense ésser-ho. cavallerejar, obrar com un cavaller, noblement, galantment. homenejar, obrar, un noi, com un home gran. donejar, obrar, una nena, com una dona feta. jovenejar o fadrinejar, obrar com un jove o fadrí. masclejar, obrar, una dona, com un home. noiejar, fer coses pròpies d'un noi o d'una noia. criaturejar o al·lotejar, obrar com una criatura. fer tronar i ploure, obrar esbojarradament. fer-ho anar tot en renou, íd. fer-ne de totes, íd., fer coses que hom no hauria de fer. Ant. Deixar d'obrar, de fer, etc. Excusar-se de fer una cosa. 2 Deixar sentir, una cosa, els seus efectes. operar. El medicament ha operat. actuar. Aquest remei no ha actuat. Cp. repercutir: obrar en una cosa ulterior. 3 v. tr. → afaiçonar. © Manuel Franquesa i Enciclopèdia Catalana |