21.
centrípet -a
Font
Diccionari de la llengua catalana de l'Institut d'Estudis Catalans (2a edició)
Que tendeix cap al centre, dirigit cap al centre. Força centrípeta. [...]
|
22.
nordejar
Font
Diccionari de la llengua catalana de l'Institut d'Estudis Catalans (2a edició)
Fer rumb cap al nord. El vent, canviar cap al nord. [...]
|
23.
abossar
Font
Diccionari de la llengua catalana de l'Institut d'Estudis Catalans (2a edició)
Afermar (un cap) amb una bossa a la coberta d'una nau. [...]
|
24.
bitar
Font
Diccionari de la llengua catalana de l'Institut d'Estudis Catalans (2a edició)
Amarrar (un cap, un cable, una cadena, etc.), a una bita. [...]
|
25.
carabassotada
Font
Diccionari de la llengua catalana de l'Institut d'Estudis Catalans (2a edició)
Quantitat de líquid, sal, etc., que cap dins un carabassot. Cop donat amb el cap, especialment topament de dos caps l'un amb l'altre. [...]
|
26.
filàstica
Font
Diccionari de la llengua catalana de l'Institut d'Estudis Catalans (2a edició)
Fil gruixut de cànem a un sol cap, enquitranat, destinat a usos marítims. [...]
|
27.
llecadora
Font
Diccionari de la llengua catalana de l'Institut d'Estudis Catalans (2a edició)
Canya oberta d'un cap, per a collir figues de moro i altra fruita. [...]
|
28.
valg -a
Font
Diccionari de la llengua catalana de l'Institut d'Estudis Catalans (2a edició)
Dirigit cap enfora. Que té l'os desviat cap enfora. Genoll valg. Peu valg. [...]
|
29.
capalçar
Font
Diccionari de la llengua catalana de l'Institut d'Estudis Catalans (2a edició)
Aixecar d'un cap. Capalçar una bota per acabar-la de buidar. Peraltar 2 . Una post, una biga, un plafó, etc., fer moviment alçant-se d'un cap, torçar-se més o menys cap amunt. La porta s'ha capalçat i ara no tanca bé. [...]
|
30.
vers 2
Font
Diccionari de la llengua catalana de l'Institut d'Estudis Catalans (2a edició)
Cap al costat de. Les habitacions que són vers el jardí. Cap a. Avançant alguns passos vers el turó. Pels volts de, aproximadament cap a. Succeí vers el 1903. [...]
vers2
|