1.
circumstància
Font
Diccionari de la llengua catalana de l'Institut d'Estudis Catalans (2a edició)
que, en concórrer en un fet delictiu, anul·la o modifica el grau de responsabilitat original i, consegüentment, la penalitat. Una circumstància atenuant, agreujant. [...]
|
2.
circumstància
Font
Diccionaris terminològics del TERMCAT
Àrea temàtica
Dret
[...]
|
3.
circumstància
Font
Diccionari català-castellà d'Enciclopèdia Catalana (4a edició)
f 1 circunstancia. 2 circumstància agreujant, atenuant, eximent dr circunstancia agravante, atenuante, eximente. 3 de circumstància de circunstancias. Fer cara de circumstància, poner cara de circunstancias. [...]
|
4.
circumstància
Font
Diccionari de sinònims Franquesa d'Enciclopèdia Catalana (2a edició)
cas(->) ocasió (->) o ocurrència conjuntura particularitat particular. Consulteu, sobre aquest particular, el diccionari X. eventualitat detall situació posició. Trobar-se, algú, en una posició crítica, en circumstàncies crítiques. Manuel Franquesa i Enciclopèdia Catalana [...]
|
5.
circumstància acumulable
Font
Diccionaris terminològics del TERMCAT
Àrea temàtica
Dret
[...]
|
6.
circumstància compensable
Font
Diccionaris terminològics del TERMCAT
Àrea temàtica
Dret
[...]
|
7.
circumstància específica
Font
Diccionaris terminològics del TERMCAT
Àrea temàtica
Dret
[...]
|
8.
circumstància genèrica
Font
Diccionaris terminològics del TERMCAT
Àrea temàtica
Dret
[...]
|
9.
circumstància inherent
Font
Diccionaris terminològics del TERMCAT
Àrea temàtica
Dret
[...]
|
10.
circumstància objectiva
Font
Diccionaris terminològics del TERMCAT
Àrea temàtica
Dret
[...]
|