] fer pudor, pudir. Huele a sudor, fa pudorde suor. 6 [hacer buen olor] flairar. ¡Cómo huelen estas rosas!, com flairen aquestes roses!7 fig fer olor (o pudor), pudir. Esto huele a trampa, això fa olor de (o put a) trampa. 8 no olerle bien a uno fig no agradar-li gaire (o gens), no fer-li gens de goig [...]
f 1 [acción de chamuscar] socarrada, socarrament m. 2 [quemado] socarrim m. 3 fig i fam [pelea] baralla, brega, batussa. 4 oler a chamusquina fig i fam [tener mal aspecto] fer olor (o pudor) de socarrim (o de cremat), fer mala espina, no fer gaire bona espina. [...]
m 1 [corrección] decor, decòrum. Faltar al decoro, mancar al decor. 2 [dignidad] dignitat f, decència f. Con menos de eso no se puede vivir con decoro, amb menys d'això no es pot viure amb dignitat. 3 arquit decor. 4 [recato] pudor, pudicícia f. [...]
-cia adj 1 ranci -ància. 2 fig ranci -ància. Un hombre de ideas rancias, un home d'idees ràncies. 3 fig ranci -ància. De rancia nobleza, de rància noblesa. 4 oler a rancio fer olor (o pudor) de ranci. 5 ponerse rancio enrancir-se, tornar-se ranci. m 6 ranciesa f, rancior f. 7 [del paño] suarda f [...]
-da adj 1 [participio pasado de quemar] 2 estar quemado [molesto] estar cremat (o picat, o ressentit). 3 estar quemado [agotado] estar cremat (o esgotat). m 4 cremat. Siento olor a quemado, sento pudorde cremat. 5 [chamicera] bosc cremat. [...]