m 1 vulg [testicle] cojón. 2 [imbecil] memo, imbécil, cretino. 3 collons! (o colló!) vulg ¡cojones!4 passar-li pels collons vulg salirle de los cojones. 5 tenir collons vulg [tenir coratge] tener cojones. 6 tocar els collons vulg [molestar] tocar los cojones, cabrear. [...]
v tr 1 [fatigar] cansar, fatigar. Pujar escales cansa la gent gran, subir escaleras cansa a la gente mayor. 2 fig [molestar, avorrir] cansar. No cansis el malalt, no canses al enfermo. v pron 3 cansarse. 4 fig cansarse. Cansar-se de no fer res, cansarse de no hacer nada. [...]
m 1 pudor. 2 fig [timidesa, vergonya] pudor, vergüenza f. f 3 [mala olor] mal olor m, peste, hedor m, pestilencia. Això fa molta pudor, esto da muy mal olor. Pudor de fems, peste a estiércol. 4 fer pudor fig [pudir] apestar, fastidiar, molestar, asquear, cansar. Ja em fa pudor de tant sentir a [...]
v tr 1 [posar-se entre cames] hacer tropezar. Aquests buscalls entrebanquen els vianants, estos leños hacen tropezar a los peatones. 2 fig dificultar, obstaculizar, entorpecer, estorbar, molestar. v pron 3 [topar] tropezar intr, toparse, chocar intr. M'he entrebancat amb un tamboret, he tropezado [...]
v intr 1 desagradar, disgustar, molestar. No vull fer res que et desagradi, no quiero hacer nada que te desagrade. v pron 2 [d'algú] perder el afecto (o el cariño) a. S'ha desagradat de la seva dona, ha perdido el afecto a su mujer. 3 [d'alguna cosa] perder la afición a. [...]
v tr 1 [enutjar] enfadar, cabrear vulg. Això, que no hagis dit la veritat, m'empipa molt!, ¡que no hayas dicho la verdad me enfada mucho!2 [destorbar, incomodar] molestar. No l'empipis a l'hora de dinar, no le molestes a la hora de comer. v pron 3 enfadarse, cabrearse vulg. [...]
f 1 estorbo m. L'he deixat perquè soc una nosa per a ell, le he dejado porque soy un estorbo para él. 2 [cosa física] molestia. Tinc una nosa al coll, tengo una molestia en la garganta. 3 fer nosa estorbar, molestar. Aquesta taula fa nosa per a passar, esta mesa estorba para pasar. [...]