Optimot. Consultes lingüístiques - Llengua catalana

desgracia

f
1 [suceso] desgràcia.
2 [suerte adversa] desgràcia, dissort, mala sort.
3 [pérdida de favor] desgràcia, desfavor m [o f].
4 [torpeza] poca traça, malaptesa, matusseria.
5 caer en desgracia caure en desgràcia.
6 desgracia personal [víctima humana] desgràcia personal. En el accidente no ha habido desgracias personales, en l'accident no hi ha hagut desgràcies personals.
7 las desgracias nunca vienen solas una desgràcia no ve mai sola.
8 para mayor desgracia i per més desgràcia.
9 por desgracia per desgràcia, malauradament.
Enciclopèdia Catalana
Abreviacions