adv 1 [en frases interrogatives i supositives] un poco, algo. Si fos gens intel·ligent, ja ho hauria comprès, si fuese un poco inteligente, ya lo habría comprendido. Tens gens de farina?, ¿tienes algo de harina? 2 [en frases negatives precedint un adjectiu] nada. No és gens eixerit, no es nada despierto. 3 (o gens ni gota [o ni mica], o ni gens ni gota [o ni mica], o ni gota [o ni mica] ni gens) [en frases negatives] nada, nada de nada. No em va agradar gens ni mica, no me gustó nada de nada. 4 (o gens ni gota [o ni mica], o ni gens ni gota [o ni mica], o ni gota [o ni mica] ni gens) [en frases negatives] ni en lo más mínimo, en nada. No s'assemblen gens, no se parecen en nada. 5 (o gens ni gota [o ni mica], o ni gens ni gota [o ni mica], o ni gota [o ni mica] ni gens) [en frases negatives] nada, lo más mínimo. No m'importa gens ni mica, no me importa lo más mínimo. 6 (o gens ni gota [o ni mica], o ni gens ni gota [o ni mica], o ni gota [o ni mica] ni gens)(o no gens) [en frases negatives] [no] nada, ni pizca, ni chispa, nada de nada. T'ha agradat el llibre? —No gens (o Gens, o Gens ni mica, etc), ¿te ha gustado el libro? —Nada. 7gens de nada de, ni gota (o ni chispa, o ni pizca) de. No tinc gens de pa, no tengo nada de pan.