51.
salvatgeria
Font
Diccionari de la llengua catalana de l'Institut d'Estudis Catalans (2a edició)
Acte propi d'una persona salvatge, brutal. [...]
|
52.
bel·luí -ïna
Font
Diccionari de la llengua catalana de l'Institut d'Estudis Catalans (2a edició)
Propi d'una bèstia salvatge, d'una fera. [...]
|
53.
arròs salvatge amb confit d'ànec
Font
Diccionaris terminològics del TERMCAT
Àrea temàtica
Alimentació. Gastronomia
[...]
|
54.
orada salvatge amb vapor de pi
Font
Diccionaris terminològics del TERMCAT
Àrea temàtica
Alimentació. Gastronomia
[...]
|
55.
domar
Font
Diccionari de la llengua catalana de l'Institut d'Estudis Catalans (2a edició)
Amansir, fer dòcil, (una bèstia fera o salvatge). Domar un lleó, un tigre. Domar un cavall salvatge. Domar una criatura rebeca. Domar les passions. [...]
domar
|
56.
avitarda
Font
Diccionari de la llengua catalana de l'Institut d'Estudis Catalans (2a edició)
Pioc salvatge. [...]
|
57.
semisalvatge
Font
Diccionari de la llengua catalana de l'Institut d'Estudis Catalans (2a edició)
Mig salvatge. [...]
|
58.
ensalvatgir
Font
Diccionari de la llengua catalana de l'Institut d'Estudis Catalans (2a edició)
Fer tornar salvatge. [...]
|
59.
salvatgia
Font
Diccionari de la llengua catalana de l'Institut d'Estudis Catalans (2a edició)
Qualitat de salvatge. [...]
|
60.
hòrrid -a
Font
Diccionari de la llengua catalana de l'Institut d'Estudis Catalans (2a edició)
Que per la seva lletgesa, pel seu aspecte salvatge, etc., causa estupor, fa por. Una cara hòrrida. Un precipici hòrrid. [...]
|