1.
criatura
Font
Diccionari de la llengua catalana de l'Institut d'Estudis Catalans (2a edició)
Ésser en general com a creació de Déu. Ésser animal. Nen, nena. Li agraden molt les criatures. Criatura de bolquers. Enconar una criatura. Però, criatura, què dius ara? ésser una criatura Ésser una persona gran que fa coses de criatura. fer [...]
criatura
|
2.
criaturejar
Font
Diccionari de la llengua catalana de l'Institut d'Estudis Catalans (2a edició)
Fer coses pròpies de criatura, d'infant. [...]
|
3.
encalostrar-se
Font
Diccionari de la llengua catalana de l'Institut d'Estudis Catalans (2a edició)
Una criatura, emmalaltir-se per haver mamat els calostres. [...]
|
4.
rabiola
Font
Diccionari de la llengua catalana de l'Institut d'Estudis Catalans (2a edició)
Enrabiada de criatura o com de criatura. Ja li passarà, la rabiola! [...]
|
5.
malcriar
Font
Diccionari de la llengua catalana de l'Institut d'Estudis Catalans (2a edició)
Criar o educar malament (un infant). Pobra criatura, l'han ben malcriada. [...]
|
6.
mainatge
Font
Diccionari de la llengua catalana de l'Institut d'Estudis Catalans (2a edició)
Infant, criatura. [...]
|
7.
patufet patufeta
Font
Diccionari de la llengua catalana de l'Institut d'Estudis Catalans (2a edició)
Criatura petita. [...]
|
8.
acanyar-se
Font
Diccionari de la llengua catalana de l'Institut d'Estudis Catalans (2a edició)
Una persona, especialment una criatura, esdevenir extremament magra. L'infant s'acanyava i fonia per moments. [...]
|
9.
matadura
Font
Diccionari de la llengua catalana de l'Institut d'Estudis Catalans (2a edició)
Nafra causada a l'haveria pels arreus. Turment 2 . Quina matadura em dona, aquesta criatura! [...]
|
10.
mocós -osa
Font
Diccionari de la llengua catalana de l'Institut d'Estudis Catalans (2a edició)
Que té el nas ple de mocs. Infant, criatura, especialment quan pretén obrar com una persona gran. [...]
|