Resultats de la cerca frase exacta: 7

Diccionari castellà-català
1. encomendar (castellà)
Font Diccionari castellà-català d'Enciclopèdia Catalana (4a edició)
[Se conjuga como: apretar] v tr 1 [confiar] encomanar. Le encomendé la vigilancia de los niños, li vaig encomanar la vigilància dels nens. 2 [encargar] encomanar, comanar, encarregar. v pron 3 encomanar-se. Encomendarse a Dios, encomanar-se a Déu.  [...]
2. contagiar (castellà)
Font Diccionari castellà-català d'Enciclopèdia Catalana (4a edició)
v tr 1 [una enfermedad] contagiar, encomanar, contaminar. 2 fig [gustos, vicios] contagiar, encomanar. v pron 3 [una enfermedad] contagiar-se, encomanar-se. 4 fig contagiar-se, encomanar-se. Contagiarse la risa, contagiar-se el riure.  [...]
3. lacrar (castellà)
Font Diccionari castellà-català d'Enciclopèdia Catalana (4a edició)
v tr 1 [cerrar con lacre] lacrar, enlacrar. 2 [poner enfermo] fer posar malalt. 3 [contagiar] encomanar, contagiar. 4 fig [dañar] fer mal, fer un tort. v pron 5 [ponerse enfermo] caure malalt, posar-se malalt.  [...]
4. contaminar (castellà)
Font Diccionari castellà-català d'Enciclopèdia Catalana (4a edició)
v tr 1 [el aire, el agua, etc] contaminar. 2 [contagiar] contaminar, contagiar, encomanar. 3 fig [corromper] corrompre. Contaminar las costumbres, corrompre els costums. v pron 4 [contagiarse] contaminar-se, contagiar-se, encomanar-se. 5 [impurificarse] contaminar-se, corrompre's. 6 fig corrompre [...]
5. mandar (castellà)
Font Diccionari castellà-català d'Enciclopèdia Catalana (4a edició)
v tr 1 [ordenar] manar, encomanar. El maestro me ha mandado que lo haga, el mestre m'ha manat que ho fes. 2 manar, comandar. Mandaba una brigada municipal, manava una brigada municipal. 3 [enviar] enviar, trametre. Mándale las revistas que te pidió, envia-li les revistes que et va demanar. 4 [por [...]
6. pegar (castellà)
Font Diccionari castellà-català d'Enciclopèdia Catalana (4a edició)
[un grito a alguien] clavar, engegar. 8 [un salto] pegar, fer. 9 [un tiro] engegar. 10 [fuego] calar. 11 encomanar, contagiar. Me pegó su tartamudez, m'encomanà la seva quequesa. 12 [los ojos] aclucar. No he pegado ojo en toda la noche, no he aclucat l'ull en tota la nit. 13 pegar duro (o fuerte [...]
7. pasar (castellà)
Font Diccionari castellà-català d'Enciclopèdia Catalana (4a edició)
] empassar-se pron. No puedo pasar esta sopa, no puc empassar-me aquesta sopa. 13 fig empassar-se pron. Creyó que yo pasaría la trola, va creure que jo m'empassaria la bola. 14 [contagiar] encomanar. Me has pasado tu tos, m'has encomanat la teva tos. 15 [ir más allá] passar, ultrapassar. Pasar el círculo polar [...]