v tr 1 [dar miedo] espantar, esglaiar, esfereir, espaordir. 2 colpir, sobresaltar. 3 [ahuyentar] espantar, foragitar. Asusta a las moscas con la mano, espanta les mosques amb la mà. 4 escandalitzar, ofendre. v pron 5 espantar-se, esglaiar-se, esfereir-se, espaordir-se. Asustarse por (o con) nada [...]
v tr 1 p fr [dar sombra] ombrejar, ombrar. 2 p fr [una pintura] ombrejar. 3 fig [asustar] espantar, espaventar. 4 fig [sorprender] sorprendre. 5 fig [causar admiración] deixar parat, admirar, meravellar, esbalair. v pron fig 6 [asustarse] espantar-se. 7 sorprendre's. No se asombra de (o por, o con [...]
v tr 1 fig [amostazar] irritar, empipar, enutjar. 2 [apestar] empudegar, empestar. 3 [el brasero] intoxicar, ofegar. v intr 4 [desprender tufo] tufejar. v pron 5 [amostazarse] irritar-se, empipar-se, enutjar-se. Se atufa por (o con, o de) nada, s'empipa per no res. 6 [estar molesto por un olor [...]
VERB MODEL v tr 1 conduir. v intr 2 conduir. Aprender a conducir, aprendre de conduir. 3 [convenir] convenir, ésser apropiat. 4 ¡a qué conduce! a què treu cap?5 no conducir a nada (o a ninguna parte) no treure cap a res. v pron 6 [portarse] captenir-se, portar-se, conduir-se. 7 [abonarse [...]
n pr f 1 geog Castella. Castilla la Nueva, Castella la Nova. Castilla la Vieja, Castella la Vella. 2 ¡ancha es Castilla! fig [animando a despilfarrar] sense manies, que paga la casa!, no t'estiguis de res!, no facis compliments!3 ¡ancha es Castilla! fig [animando a obrar sin obstáculos] avall que [...]
m 1 hist [moneda] ardit. 2 me importa un ardite fam tant se me'n dona, tant se me'n dona naps com cols, no m'importa gens. 3 no valer un ardite fam no valer ni una malla. [...]
-ta adj i m i f 1 ximple, beneit -a, bajà -ana, babau -a, tanoca, neci -ècia, totxo -a, pallús -ussa. 2 a lo tonto fam com aquell qui res, sense adonar-se'n, badant, badant. 3 a tontas y a locas a la babalà. 4 dejar tonto fig i fam deixar parat (o amb un pam de nas). 5 hacer el tonto fer el ximple [...]
f 1 dubte m. 2 aclarar las dudas de uno aclarir els dubtes d'algú. 3 estar fuera de toda duda [alguna cosa] no admetre dubte, no poder posar-se en dubte. 4 no cabe la menor duda no cal dubtar-ne gens. 5 no caber (o no haber) duda no haver-hi dubte. 6 poner en duda posar en dubte. 7 sacar de dudas [...]