1.
acorralar
(castellà)
Font
Diccionari castellà-català d'Enciclopèdia Catalana (4a edició)
v tr 1 [el ganado] encorralar, acorralar. 2 [acosar] acorralar, assetjar. 3 fig [confundir] acorralar, estrènyer, acular. [...]
|
2.
arrinconar
(castellà)
Font
Diccionari castellà-català d'Enciclopèdia Catalana (4a edició)
v tr 1 [poner en un rincón] arraconar. 2 [arrumbar] arraconar. 3 [acorralar] acorralar, estrènyer. 4 [a una persona] arraconar. v pron 5 fig i fam [apartarse] arraconar-se, recloure's. [...]
|
3.
acosar
(castellà)
Font
Diccionari castellà-català d'Enciclopèdia Catalana (4a edició)
v tr 1 [perseguir] encalçar, empaitar. 2 fig [importunar] assetjar, acorralar, estrènyer. Acosar a un deudor, assetjar un deutor. Lo acosó con preguntas, el va estrènyer a preguntes. 3 [un caballo] fer córrer. [...]
|
4.
acular
(castellà)
Font
Diccionari castellà-català d'Enciclopèdia Catalana (4a edició)
v tr 1 [arrimar] acular. 2 fam [acosar] acular, acorralar. v pron 3 mar acular intr. [...]
|
5.
pregunta
(castellà)
Font
Diccionari castellà-català d'Enciclopèdia Catalana (4a edició)
f 1 [interrogación] pregunta. No hagas preguntas indiscretas, no facis preguntes indiscretes. 2 andar (o estar, o quedar) a la cuarta pregunta fig i fam no tenir ni un clau, estar pelat. 3 a preguntas necias, oídos sordos ves dient, jo, com si sentís ploure. 4 estrechar a preguntas acorralar (o [...]
|
6.
picar
(castellà)
Font
Diccionari castellà-català d'Enciclopèdia Catalana (4a edició)
] acorralar, assetjar. 18 mús [una nota] picar. 19 a quien le pique que se rasque fig i fam a qui no li agradi que s'hi posi fulles. v intr 20 [producir escozor] picar, pruir, coure. 21 [sabor] picar, pruir, coure. 22 [los peces] picar. Hoy no pican mucho, avui no piquen gaire. 23 [el sol] picar. 24 [un poco [...]
v tr 1 [las aves] picar. 2 [los peces] picar. El pez ya ha picado el cebo, el peix ja ha picat l'esquer. 3 [herir] picar, punxar. 4 taurom picar. 5 [cortar en trozos] picar, picolar, capolar. Carne picada, carn picada. 6 [espolear] picar. 7 [adiestrar el caballo] picar. 8 p fr [llamar a la puerta] picar, trucar intr. 9 esport [billar] picar. 10 [papel, tela] picar. 11 [los billetes] foradar, traucar. 12 [un metal] picar, corroir. 13 [piedra] picar. 14 fig [estimular] picar. Picar la curiosidad, picar la curiositat. 15 fig [enojar] enutjar, irritar. 16 fig [desazonar] neguitejar. 17 mil [acosar] acorralar, assetjar. 18 mús [una nota] picar. 19 a quien le pique que se rasque fig i fam a qui no li agradi que s'hi posi fulles. v intr 20 [producir escozor] picar, pruir, coure. 21 [sabor] picar, pruir, coure. 22 [los peces] picar. Hoy no pican mucho, avui no piquen gaire. 23 [el sol] picar. 24 [un poco de comida] picar. Mientras hago la comida picad un poco, mentre faig el dinar piqueu una mica. 25 p fr [en un libro] picar. 26 aeron baixar en picat. 27 aeron [por accidente] caure en picat. 28 [las aves] baixar en picat. 29 fig [estimular] picar, esperonar, estimular. 30 fig [los compradores] picar. 31 fig i p fr [empezar a obrar] picar. La peste ya pica, la pesta ja pica. 32 fig [dejarse engañar] caure a la ratera, caure-hi de quatre potes. 33 picar alto fig i fam [tener pretensiones] tenir vent al cap, pixar alt. 34 picar en fig i fam [rayar] ranejar a. Picar en poeta, ranejar a poeta. v pron 35 [corroerse] picar-se. 36 [la ropa] picar-se, arnar-se. 37 [un diente] corcar-se, cariar-se, picar-se. 38 [el vino] picar-se, agrir-se. 39 [el mar] picar-se. 40 fig [ofenderse] picar-se. 41 fig [jactarse] picar-se, jactar-se. Picarse de caballero, picar-se de cavaller. |