Optimot. Consultes lingüístiques - Llengua catalana

topar

v intr
1 [ensopegar] chocar, topar. El cotxe va anar a topar contra un arbre, el coche fue a chocar contra un árbol.
2 [envestir] topar, topetar.
3 fig chocar, enfrentarse pron. Cadascú no cercava sinó el seu profit i havien d'acabar topant, cada uno no buscaba más que su provecho y tenían que terminar chocando.

v tr
4 [algú] topar, tropezar, encontrar, encontrarse pron, tropezarse pron. Quan ja no pensava en ell, un dia el vaig topar al carrer, cuando ya no pensaba en él, un dia le topé (o me tropecé con él) por la calle.
Enciclopèdia Catalana
Abreviacions