Optimot. Consultes lingüístiques - Llengua catalana

honor

m [o f]
1 honor. Mancar a l'honor, faltar al honor.
2 [prestigi] honor, buena reputación f. És un home gelós del seu honor, es un hombre celoso de su honor.
3 [d'una dona] honor, honra f.
4 [distinció] honor. El duc els feu l'honor de rebre'ls, el duque les hizo el honor de recibirles.
5 [usat sovint en plural] honor. Cobeja honors i riqueses, codicia honores y riquezas.
6 hist finca f, inmueble.
7 afer d'honor lance de honor.
8 afer d'honor [duel] duelo.
9 d'honor [soci, membre] de honor.
10 en honor a la veritat en honor a la verdad.
11 fer els honors [a algú] hacer los honores.
12 fer els honors de [una casa] hacer los honores de.
13 fer honor a [una persona o una cosa] hacer honor a. Feu honor al seu cognom, hizo honor a su apellido.
14 fer un honor (o ésser un honor per a) hacer un honor (o ser un honor para). Em fareu un honor si accepteu la meva invitació, me hará usted un honor si acepta mi invitación.
15 gaudir dels honors de [un càrrec] gozar los honores de.
16 honors fúnebres honras fúnebres.
17 honors militars mil honores militares.
18 m'hi (o t'hi, o l'hi, etc) va l'honor mi (o tu, o su, etc) honor está en juego.
19 pel meu honor por mi honor.
20 retre honors rendir honores.
21 tenir l'honor de (o ésser un honor per a) tener el honor de (o ser un honor para). Tinc l'honor d'oferir-vos aquest present, tengo el honor de ofrecerle este regalo.
Enciclopèdia Catalana
Abreviacions