1contraposar enfrontar o afrontar confrontar, oposar front a front.
2 (oposar-sepron.) obviar, oposar-se a un efecte que hom tem. contrastar, cercar d'impedir. fer la contra contrariar o contrariejar, oposar-se, a les intencions, als desigs, etc., d'algú. fer (o posar) contrast, tractar d'impedir una cosa. fer cara (a algú) plantar la cara (a algú) ensenyar les dents (fig.) resistir o resistir-se. Vol que jo faci això, però jo m'hi resisteixo. trencar la girada (a algú), oposar-se a la seva vocació o inclinació. estar en pugna o pugnar repugnar. Ell repugna d'acceptar-ho.