71.
bé
Font
Diccionari català-castellà d'Enciclopèdia Catalana (4a edició)
, por completo, completamente, de pies a cabeza, de cabo a rabo. L'han ben embolicat, lo han liado del todo. S'ho van ben creure, se lo creyeron del todo. 40 això sí que està bé! ¡eso está bien (o muy bien)!41 anar bé (o malament) de estar bien (o mal) de. 42 anar bé [convenir] ir bien. 43 anar bé [pel [...]
|
72.
admetre
Font
Diccionari de sinònims Franquesa d'Enciclopèdia Catalana (2a edició)
que no tenia raó. Confesso que no el feia tan intel·ligent. conèixer. Conec que teniu raó. convenir. Tots convenim en el mèrit d'aquest treball. acordar. Tothom li acorda que ho ha fet sense mala intenció. concedir. Us concedeixo que en aquest punt anava equivocat. atorgar, reconèixer, confessar [...]
|
73.
acord 1
Font
Diccionari de sinònims Franquesa d'Enciclopèdia Catalana (2a edició)
. consonància concordança uníson, conjunt de veus o instruments que fan ensems la mateixa nota. 5 Estar d'acord: estar conforme concordar coincidir convenir. Tothom convé en la necessitat de fer-ho. Convinc amb vós que m'he equivocat. ésser concorde. Tots els testimonis són concordes. adherir-se [...]
|
74.
fer 1
Font
Diccionari de sinònims Franquesa d'Enciclopèdia Catalana (2a edició)
, acostumar-se, tractar-se, arranjar, preparar, respondre, dir, ocasionar, creure, simular, mesurar, esforçar-se, aparentar, exercir, convenir, adir-se. Ant. Deixar de fer. Ometre. Desfer. Restar. Per mi no resti: si creu que ha de fer-ho, faci-ho. No moure un dit. 2 Fer els anys: Complir. Demà compliré [...]
|
75.
acordar
Font
Diccionari de sinònims Franquesa d'Enciclopèdia Catalana (2a edició)
1 Prendre un acord. Posar-se d'acord. avenir-se decidir. Després de molt discutir, decidiren de no fer-ho. concertar. Després d'un llarg debat, concertaren de començar la campanya. concloure convenir. Hem convingut d'anar-hi plegats. resoldre. Hem resolt d'anar-hi ara mateix. 2 Entendre's [...]
1 Prendre un acord. Posar-se d'acord. avenir-se decidir. Després de molt discutir, decidiren de no fer-ho. concertar. Després d'un llarg debat, concertaren de començar la campanya. concloure convenir. Hem convingut d'anar-hi plegats. resoldre. Hem resolt d'anar-hi ara mateix. 2 Entendre's sobre una cosa. pactar quedar. Vam quedar que ho faria ell. contractar, acordar fent un contracte. ajustar. Ajustar un casament, la pau, etc. tractejar. Jo els he vist estar a parlament amb l'enemic, tractejant que m'occís. (Jordi de Sant Jordi, citat per Alc.) emparaular, acordar de paraula. fer barrina, cloure un tracte. 3 Posar d'acord. compaginar. Hem arribat a compaginar els interessos d'ambdues parts. concertar. La defensa era mal concertada per manca de previsió general. harmonitzar sincronitzar, acordar dues coses fent que siguin síncrones. conciliar, posar d'acord coses que semblen contradictòries. Conciliar dos textos. Conciliar les tendències més diverses. conjuminar. Conjumina't les feines perquè puguis ésser aquí a les vuit. combinar agermanar. Dos colors difícils d'agermanar. conformar proporcionar, fer que una cosa tingui proporció amb una altra. Ant. Desacordar. Desharmonitzar. Desguitarrar (fam.). Desmanegar. 4 Consentir a donar el que hom demana. concedir deferir (honors, dignitats, càrrecs) conferir Cp. exaudir 5 → admetre. 6 Acordar un instrument músic. → afinar. 7 (acordar-se pron.) Posar-se d'acord (dues persones). fer barrina, cloure un tracte. entendre's. A l'últim, després de molt discutir, ens vam entendre. compondre's (amb algú) posar-se en avinença Cp. pactar, transigir 8 Haver-hi acord entre dues coses. avenir-se (→) compaginar-se adir-se consonar casar (v. intr.). Aquests dos colors no casen. Ant. Desentonar. Dissonar. © Manuel Franquesa i Enciclopèdia Catalana ![]() |