Optimot. Consultes lingüístiques - Llengua catalana

prou

1 1 adv. [LC] En quantitat suficient, tant com cal o en cal. Ell és prou intel·ligent per a comprendre-ho. No colliu les pomes, encara: no són prou madures. Ja heu jugat prou: ara, a estudiar!
1 2 adv. [LC] Sovint precedit de , ben cert que, és clar que. Jo prou li ho explico, però no m'entén. Prou li han dit que no hi anés tan sovint: ell hi va cada dia. Bé prou que m'interessa.
1 3 adv. [LC] No més. Prou; no parlis més: ja t'he entès. Ja li'n pots donar, de menjar: mai no dirà prou.
1 4 adv. [LC] Indicant que hom no nega pas el que li diuen, sí, d'acord, bé, cert. Que ell ara és més bon minyó que abans: prou, però encara no es porta com jo voldria.
1 5 adv. [LC] Usat irònicament, expressa negació. Dius que és un bon home; sí, prou: ara t'explicaré quina bretolada m'ha fet.
2 adj. [LC] [inv.] Quantitat suficient de. Tinc prou força per a aguantar-ho. Tens prou diners? Si et refereixes als diners, en porto prou. No hi tiris més aigua: ja n'hi ha prou.
Institut d'Estudis Catalans
Abreviacions