1.
enamoriscar-se
Font
Diccionari de la llengua catalana de l'Institut d'Estudis Catalans (2a edició)
Mig enamorar-se. La Júlia s'havia enamoriscat d'un jove ben plantat. [...]
enamoriscar-se
v. intr. pron. [LC] Mig enamorar-se. La Júlia s'havia enamoriscat d'un jove ben plantat. |
2.
enamoriscar-se
Font
Verbs conjugats
El verb que heu cercat es conjuga com trencar.
[...]
|
3.
enamoriscarse
(castellà)
Font
Diccionari castellà-català d'Enciclopèdia Catalana (4a edició)
v pron fam enamoriscar-se. [...]
|
4.
enamoriscament
Font
Diccionari de la llengua catalana de l'Institut d'Estudis Catalans (2a edició)
Acció d'enamoriscar-se; l'efecte. Estat de qui està enamoriscat. [...]
|
5.
encapricharse
(castellà)
Font
Diccionari castellà-català d'Enciclopèdia Catalana (4a edició)
v pron 1 [emperrarse] encapritxar-se, encaterinar-se. 2 fam [enamorarse] encapritxar-se, enamoriscar-se, encaterinar-se. [...]
|
6.
enamoricarse
(castellà)
Font
Diccionari castellà-català d'Enciclopèdia Catalana (4a edició)
v pron fam → enamoriscarse [...]
|
7.
encamotarse
(castellà)
Font
Diccionari castellà-català d'Enciclopèdia Catalana (4a edició)
v pron amer fam enamoriscar-se. [...]
|
8.
encaterinar-se
Font
Diccionari català-castellà d'Enciclopèdia Catalana (4a edició)
v pron 1 encapricharse. 2 enamoriscarse. [...]
|
9.
encariñar
(castellà)
Font
Diccionari castellà-català d'Enciclopèdia Catalana (4a edició)
v tr 1 [despertar cariño] enamorar. v pron 2 [con una cosa] aficionar-se, entusiasmar-se. 3 [con una persona] encapritxar-se, encaterinar-se, posar afecte, tenir tirada, estar-ne molt. Encariñarse mucho con alguien, encapritxar-se molt amb algú. 4 [enamorarse] enamoriscar-se, encapritxar-se [...]
|
10.
enamoriscar
Font
Diccionari català-castellà d'Enciclopèdia Catalana (4a edició)
v tr 1 [mig enamorar-se] enamoriscar (o enamoricar), encaprichar. v pron 2 enamoriscarse (o enamoricarse), encapricharse. [...]
|