101.
eixorellar
Font
Diccionari de la llengua catalana de l'Institut d'Estudis Catalans (2a edició)
Llevar (a una persona o a un animal) les orelles. Assenyalar (un animal) tallant-li un bocí d'orella. [...]
|
102.
saginar
Font
Diccionari de la llengua catalana de l'Institut d'Estudis Catalans (2a edició)
Engreixar (un animal). [...]
|
103.
verinar
Font
Diccionari de la llengua catalana de l'Institut d'Estudis Catalans (2a edició)
Un animal verinós, inocular el seu verí (en algú, en un altre animal). [...]
|
104.
nodrissó
Font
Diccionari de la llengua catalana de l'Institut d'Estudis Catalans (2a edició)
Infant, animal, que encara mama. [...]
|
105.
orellar
Font
Diccionari de la llengua catalana de l'Institut d'Estudis Catalans (2a edició)
Un animal, moure les orelles. [...]
|
106.
animalitzar
Font
Diccionari de la llengua catalana de l'Institut d'Estudis Catalans (2a edició)
Dotar de les propietats d'un animal. Reduir a l'estat d'animal irracional. Convertir en matèria animal per assimilació. Representar en forma d'animal. [...]
|
107.
desengabiar
Font
Diccionari de la llengua catalana de l'Institut d'Estudis Catalans (2a edició)
Treure (un animal) de la gàbia. [...]
|
108.
enquadrar 2
Font
Diccionari de la llengua catalana de l'Institut d'Estudis Catalans (2a edició)
Posar (un animal) a la quadra. [...]
|
109.
espotonar-se
Font
Diccionari de la llengua catalana de l'Institut d'Estudis Catalans (2a edició)
Un animal, fer-se malbé les potes. [...]
|
110.
gaspar-se
Font
Diccionari de la llengua catalana de l'Institut d'Estudis Catalans (2a edició)
Un animal, especialment un bou, espeuar-se. [...]
|