v intr 1 llover. 2 fig llover. Plouen desgràcies, llueven desgracias. 3 com qui sent ploure fig i fam como quien oye llover. 4 mai plou a gust de tothom fig i fam nunca llueve a gusto de todos. 5 ploure a bots i barrals (o a samalades) llover a cántaros (o a chorros, o a mares). 6 ploure sobre [...]
v intr 1 consentir, acceder. La mare consentí a llurs precs, la madre accedió a sus ruegos. 2 consentir a [seguit d'infinitiu] consentir en. 3 consentir que consentir en que. 4 qui calla consent quien calla otorga. v tr 5 consentir, permitir, tolerar. Els seus pares li ho consenten tot, sus padres [...]
v tr 1 estar a punto (o al borde, o en un tris) de. He caigut i he cuidat rompre'm el cap, me he caído y he estado a punto de partirme la cabeza. 2 [tenir cura] cuidar. Cuidar un malalt, cuidar a un enfermo. v pron 3 [tenir cura de si mateix] cuidarse. 4 [ocupar-se] cuidarse, ocuparse. Qui es [...]
saps! ¡conque ya lo sabes!11 fer saber [comunicar] hacer saber. 12 i jo què sé? (o i què sé jo?) ¡qué sé yo!, ¡yo qué sé!13 i tant que ho sé! ¡lo sabré yo!, ¡si lo sabré yo!14 no saber a què atenir-se no saber uno a qué atenerse. 15 no saber a qui recórrer no saber a quién acudir. 16 no saber algú el [...]
. Fes cabal del que t'he dit, haz caso de (o a) lo que te he dicho. 8 qui paga tot el que deu fa cabal per a son hereu quien debe y paga no debe nada. [...]
f 1 zool [Vulpes sp] zorra (o zorro m), raposa. 2 ict [Chimaera monstruosa] borrico m. 3 ict [Callionymus lyra] primita. 4 heràld zorra. 5 al lloc de la guineu qui se n'alça ja no hi seu fam quien fue (o va) a Sevilla perdió (o pierde) su silla. 6 guineu àrtica (o blava) zool [Alopex lagopus [...]
qui sap qui creerse alguien. 22 pensar-s'hi (o pensar-s'hi bé) pensárselo, pensarlo (o pensarlo bien). 23 quan menys un s'ho pensa cuando menos se piensa. 24 què et penses? ¿qué te piensas?, ¿qué te crees?25 qui s'ho hauria pensat! ¡quién lo hubiera creído (o pensado)! [...]